Missen

"Heb je kinderen?" Het klinkt als een gewone vraag...maar niet voor iedereen.
Wat ga je antwoorden als de kinderkamer in je huis leeg blijft? Ga je de vraag wel beantwoorden?
En... aan wie ga je een antwoord geven?

Het is soms moeilijk in woorden te bevatten wat (definitieve) ongewild kinderloosheid met je doet. Voor de buitenwereld lijkt je situatie ongewijzigd, maar voor jou ziet de toekomstbeeld er helemaal anders uit. Het verdriet dat je voelt valt niet te onderschatten.

Omgaan met ongewild kinderloosheid is een rouwproces dat in golven komt.  Eigenlijk gaat de pijn nooit over, want in elke levensfase wordt je geconfronteerd met het feit dat je geen mama of papa bent.  Voor de buitenwereld is het verdriet niet zichtbaar.  Hoe vaak heb ik al moeten horen: je hebt geen kinderen, dan heb je ook geen zorgen wat dat aspect van het leven betreft.  Je bent vrij om te gaan en te staan waar je wil. Uiteindelijk is dat wel zo, al kan de omgeving niet weten welke andere zorgen en bekommernissen iemand anders heeft, dus het is uiteindelijk een domme opmerking.

Natuurlijk kan een leven zonder kinderen rijk gevuld zijn.  Je moet je weg vinden in het gemis.
Het kan helpen om deelgenoten te vinden en ervaringen uit te wisselen.  Zo heb ik het gedaan en ik doe het nog steeds.  Ik leerde heel wat inspirerende mensen kennen waarmee ik mijn verdriet en mijn ervaringen kan delen. Want in deze tijd, waarin heel veel bespreekbaar is blijft ongewilde kinderloosheid nog altijd een taboe.

Deze week is het de week van de Baby Loss Awareness Week. Mooi initiatief en fantastisch dat er aandacht aan besteed wordt.  Iemand uit mijn entourage merkte op "Wanneer spreken we eigenlijk van verlies van een baby?" Zeer goede vraag vond ik, want maar al te vaak wordt na zwangerschapsverlies de vraag gesteld : "Hoe ver was je precies"? Alsof tijd en normen bepalen wanneer je je kind verliest. Het verdriet wordt er echt niet minder om.

Gedicht door Carla Beukers uit het boek DE HOOP VOORBIJ

Als er geen hoop meer is, en geen later
Als er geen wijn mee is in het water
Als er geen kansen meer zijn en geen tijd
Dan rest alleen de werkelijkheid

Een werkelijkheid, zo pijnlijk en rauw 
Alles voelt doelloos en grauw
Geen kindje hier in dit leven
geen kindje om liefde te geven

De zoektocht naar zingeving begint
want wie ben je zonder kind?
De pijn en het gemis zullen blijven
de zin van het leven moet nog beklijven

Je leven weer opbouwen gaat stap voor stap
vertrouw op jezelf, liefde en vriendschap
De hoop voorbij is leven met wat is
met liefde, genieten, geluk en gemis